എന്റെ ജീവിതം
ദയ പവാര്
(മറാത്തി ദളിത് കവിത)
ഞാന് ഈ അണക്കെട്ട് പണിയാന് തുടങ്ങിയപ്പോള്
എന്റെ ജീവിതം വഴിമുട്ടാന് തുടങ്ങി
പ്രഭാതം വിടരുന്നു
ആട്ടുകല്ലില് ധാന്യങ്ങള് ഒന്നും ഇല്ല
ഇന്നത്തെ ഭക്ഷണത്തിന്നു
ഞാന് ഇന്നലത്തെ ഉമി ശേഖരിക്കുന്നു
സൂര്യന് ഉയരുന്നു
എന്റെ ഉത്സാഹം ക്ഷയിക്കുന്നു
എന്റെ കുഞ്ഞിന്നെ ഒരു കുട്ടക്കുള്ളില് ഒളിപ്പിച്ചു
എന്റെ കണ്ണുനീര് മറച്ചുവെച്ചു
ഞാന് അണക്കെട്ട് പണിയാന് പോവുന്നു
അണക്കെട്ട് നിര്മിച്ചു കഴിഞ്ഞു
അതവരുടെ കരിമ്പിന് തോട്ടങ്ങള് നനക്കുന്നു
അവരുടെ കൃഷിയെ സമൃദ്ധവും മാംസള വുമാക്കുന്നു
ഞാന് കാട്ടിലൂടെ മൈലുകളോളം നടക്കുന്നു
ഒരിറ്റു കുടിവെള്ള വും അനേഷിച്ചു
ഞാന് എന്റെ വിയര്പ്പുകൊണ്ട് കൃഷി നനക്കുന്നു
ഉണങ്ങിയ ഇലകള് എന്റെ വരണ്ട തോട്ടത്തെ നിറക്കുന്നു
ദയ പവാര്
(മറാത്തി ദളിത് കവിത)
ഞാന് ഈ അണക്കെട്ട് പണിയാന് തുടങ്ങിയപ്പോള്
എന്റെ ജീവിതം വഴിമുട്ടാന് തുടങ്ങി
പ്രഭാതം വിടരുന്നു
ആട്ടുകല്ലില് ധാന്യങ്ങള് ഒന്നും ഇല്ല
ഇന്നത്തെ ഭക്ഷണത്തിന്നു
ഞാന് ഇന്നലത്തെ ഉമി ശേഖരിക്കുന്നു
സൂര്യന് ഉയരുന്നു
എന്റെ ഉത്സാഹം ക്ഷയിക്കുന്നു
എന്റെ കുഞ്ഞിന്നെ ഒരു കുട്ടക്കുള്ളില് ഒളിപ്പിച്ചു
എന്റെ കണ്ണുനീര് മറച്ചുവെച്ചു
ഞാന് അണക്കെട്ട് പണിയാന് പോവുന്നു
അണക്കെട്ട് നിര്മിച്ചു കഴിഞ്ഞു
അതവരുടെ കരിമ്പിന് തോട്ടങ്ങള് നനക്കുന്നു
അവരുടെ കൃഷിയെ സമൃദ്ധവും മാംസള വുമാക്കുന്നു
ഞാന് കാട്ടിലൂടെ മൈലുകളോളം നടക്കുന്നു
ഒരിറ്റു കുടിവെള്ള വും അനേഷിച്ചു
ഞാന് എന്റെ വിയര്പ്പുകൊണ്ട് കൃഷി നനക്കുന്നു
ഉണങ്ങിയ ഇലകള് എന്റെ വരണ്ട തോട്ടത്തെ നിറക്കുന്നു
Comments
Post a Comment